Zoals een fysiotherapeut jaren geleden tijdens ons kennismakingsgesprek opmerkte: ‘Toen ik je hoorde praten dacht ik het, nu ik je de oefeningen zie doen weet ik het.” blijkt ook nu maar weer dat ik competitief ben ingesteld. Nog steeds werkt het bij mij zo dat ik niet beslist hoef te winnen, maar ik op zijn minst in de kopgroep wil zitten. De afgelopen maanden heb ik dan ook nauwlettend de voortgang van mijn groepsgenoten gemonitord. Zat ik nog in de race, kon ik de kop nog bijhouden?

Nu na 13 weken blijkt dat ik achter een ‘Hollander yn e frjemdte’ de race heb gelopen. Nauw gevolgd door onze zondagamateur die ondanks zijn windowsbesturingsysteem op de mobiel toch vanachter de pc of laptop meedingt naar het podium. Of deelt hij deze plek met een hardloper met voorkeur voor een e-reader in plaats van een tablet om een boek of tijdschrift te lezen? De top wordt in ieder geval door deze vier personen bepaald. Opvallend genoeg allen met een maand mediastilte. Of was dat bezinning na verdieping? 

De middenmoter moet het alleen doen. Geschrokken van een persoonlijke reactie op zijn digitale uiting lijkt hij een langere periode van verdieping te hanteren. Wellicht om zich te bezinnen op een passend vervolg!

In de achterhoede zie ik drie collega’s die zich hoogstwaarschijnlijk tegelijk verdiepen en bezinnen. De een vindt vanaf 2009 mooi dat het mag, de ander verdiept zich wel erg in de aftrap en de laatste evalueert de 23 dingen nog.

In spannende afwachting van het oordeel van onze coach bezin ik mij op een volgende verdieping!